فرهاد احمدی آشتیانی؛ مهدی احمدیان
دوره 11، شماره 3 ، آذر 1401، ، صفحه 109-132
چکیده
ترسیم تصویری قرآن‌بنیان از آینده جریان بیداری اسلامی، در کانون توجه این پژوهش قرار دارد (مسئله)؛ برای این منظور از روش آیه‌پژوهی استفاده شده که در خلال آن با «نگاه آیاتی» به ماجرای طالوت(ع) در سوره ...
بیشتر
ترسیم تصویری قرآن‌بنیان از آینده جریان بیداری اسلامی، در کانون توجه این پژوهش قرار دارد (مسئله)؛ برای این منظور از روش آیه‌پژوهی استفاده شده که در خلال آن با «نگاه آیاتی» به ماجرای طالوت(ع) در سوره بقره، «نگاشت» گذشته به آینده به شکلی قاعده‌مند صورت می‌پذیرد. مطابق با نگاه آیاتی مصادیق گذشتۀ «آیات»، ماکتی از مصادیق آیندۀ آن است که به صورت تکامل یافته‌تر و در پهنۀ وسیع‌تری واقع می‌شوند. از همین رو مفهوم «آیه» در مطالعات آینده‌نگری قرآنی حائز اهمیّت است (روش)؛ با معادل‌سازی ماجرای طالوت(ع) با شرایط عصر کنونی امت اسلامی به عنوان «ذوالآیه»، می‌توان سناریویی برای تحولات آیندۀ امّت اسلام در پنج مقطع پیشنهاد داد؛ یک) ایجاد نیاز به تحوّل ساختاری که در آن به دنبال فشارهای دشمن، نخبگان جامعه به سطح بالاتری از هشیاری و بیداری اسلامی می‌رسند، دو) ایجاد ساختارهای الهی در جبهه حقّ، سه) آماده‌سازی لشکریان تا شکل‌گیری یک ساختار نظامی هماهنگ با بهره‌مندی از توان‌های فرامادّی، چهار) سرکوبی فساد جبهه استکبار با محوریت رژیم صهیونیستی و پنج) ایجاد زمینه‌های جهش تمدنی. این الگوی قرآنی، تصویری از گشایش پس از شدت و افق روشن استقامت در برابر تهدیدها را فراروی بیداری اسلامی می‌گشاید، که تداعی‌گر منطق امیدبخش و برانگیزاننده‌ای برای امت اسلامی است (یافته‌ها).
